بزرگترین خیانت آدمی سکوت و خفقان گرفتن است. 

هنوز به عظمت این حماقت انسانیمان افتخار میکنیم که اشرف مخلوقاتیم، و برای دردهایی که روحمان را جلاءمیبخشند دنبال مرهمی از جنس فراموشی وبی خیالی هستیم.

انگار یادمان رفته چشم و گوش داریم وصد البته زبان داریم برای اینکه ببینیم وبشنویم و درد نسلمان را فریاد کنیم. 

این مزخرفات را ول کن !

راستی یارانه رو  ریختند؟ یارانه تو  گرفتی؟ به کدوم زخمت زدی ؟

اصلا یارانه بگیر هستی ؟ خبر داری همسایه بغلی رو صاحبخونه جوابش کرده؟ قیمت کلیه چنده؟ کارخونه ورشکست شد منم اخراج شدم و......

و زمان میگذرد......

فقر به همین سادگی راهش را در آزادراه حماقتمان پیدا می کند. 

نسل انسان شیفته قدرت و جاه طلبیست وبرای رسیدن به مقصودش از هر جانور درنده خویی خطرناک ترست.

تاریخ گواه این همه بیرحمی بوده است و خواهد بود.چه  انسانهایی که جاهلانه خود را با افتخار سکوی پرتاب این شیفتگان قدرت کرده اند و میکنند. (روحتان قرین ظلمت باد)

وسخن آخر از دکتر شریعتی: 

 یک عده طماع

باعث شورش و جنگ عده ای احمق می شوند
و این وسط این بچه ها و مردم بی گناهند که تلف می شوند.   

اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش بینی
چه میان نقش دیوار و میان آدمیت

به حقیقت آدمی باش وگرنه مرغ باشی
که همی سخن بگوئی به زبان آدمیت